Amsterdam, 28 november 2014, City in a bright night, van AkzoNobel ontving ik de opdracht om een schilderij te maken dat als basis voor een wereldwijd te verspreiden bedrijfs-kerst/nieuwjaarskaart zou dienen. Ik schilderde een stad met verschillende gebouwen, van futuristische kantoorflats op de achtergrond tot een houten Chalèt op de voorgrond. Alle gebouwen en de rij auto's op de voorgrond zijn bedekt met een deken van sneeuw. Middenvoor is een klein stadspark te zien en een vijver met twee zwanen. Op het dak van een van de gebouwen is een daktuin aangelegd. De kantoren zijn gesloten voor de vakantie, de ramen zijn donker maar in de woonhuizen op de voorgrond brand helder en warm licht. Door je oogharen zou je deze stad ook als een stapel gekleurde kerstpakketjes kunnen zien. In de lucht zweven enorme sterren en sneeuwkristallen. Ik heb geprobeerd om de ervaring van sneeuw en sterrenlicht te vangen in een schilderkunstige procedure die enerzijds de schoonheid ervan erkent en bevestigt en tegelijkertijd kunstmatig en vervreemdend genoeg is om aan het cliché te ontsnappen. In technische zin is het schilderij opgebouwd uit twee lagen, een onderlaag van in elkaar overlopende witte en steenrode, boogvormige banen. Daaroverheen is in een transparante laag, als bij een glas-in-loodraam, de hele voorstelling geschilderd. In de lucht is dat goed te zien maar als je nauwkeurig kijkt zie je ook onder de gebouwen en de bomen de donkere en lichte banen doorschemeren. De schildering werkt daardoor als een transparant zoals kinderen die op school van doorzichtig gekleurd papier maken en waarachter je een kaars kan zetten. Doordat de voorstelling en de verlichting, ofwel de zichtbaarheid van die voorstelling van elkaar gescheiden zijn wordt iets van het mysterie van de zichtbaarheid van de wereld beleefbaar gemaakt. De Oude Grieken dachten dat het licht uit onze ogen op de wereld scheen en haar daardoor zichtbaar maakte. In onze tijd geloven veel mensen dat electromagnetische golven die ons onzichtbaar omringen in onze hersenen worden vertaald tot kleuren. Voor een schilder is het zichtbare een steeds groter wordend raadsel.		Amsterdam, november 28th 2014, City in a bright night, from AkzoNobel I received the commission to make a painting that would be used for a corporate Season's greetings card for worldwide distribution. I painted a city with different kind of buildings, futuristic offices on the horizon and a cozy wooden chalet on the foreground. All buildings and the parked cars are covered with a thick blanket of snow. In the center a small citypark is situated with a pond with two swans, on the building behind it we see a roofgarden. The offices are closed for the holidays , the windows are dark, the residential houses however are brightly lit. When you look through your eyelids the city resembles a colorful stack of presents. Huge stars and snow cristals are hoovering over the city. I have tried to capture the experience of snow and starlight in a painterly procedure that on the one hand confirms the beauty of it and on the other hand is artificial enough to escape the cliché. I applied two layers: the first one consisting of white and brick-red, gradient arches. On top of that the whole image is painted in one transparant layer, like a stained-glass window. In the sky this is very clear but when you look carefully you also see the light and dark arches shimmering through the buildings and trees. Because of this the painting works like those transparant images that children make in school from wax-paper and to be back-lit by a candle. Because image and light or visibility of the image are separated, something of the mystery of perception is tangible. The ancient Greeks thought that the light shone from their eyes onto the world, granting it visibility. Today some of us believe that invisible electromagnetic waves surround us, and colors only exist inside our heads. For the painter the visible world is an ever growing enigma.
home